میوم های رحمی و ارتباطش با ناباروری(آیا فیبروم های رحمی باعث نازایی می شوند؟)

میوم های رحمی و ارتباطش با ناباروری(آیا فیبروم های رحمی باعث نازایی می شوند؟)

6 اردیبهشت 1400

مطالعه مقاله 4 دقیقه زمان نیاز دارد

میوم های رحمی ها یا فیبروم ها تومورهای خوش خیم رحم هستند که در قسمت های مختلف رحم رشد می کنند. فیبروم های رحمی در اندازه های مختلف دیده می شوند. تاکنون علت مشخصی برای ایجاد میوم های رحمی تعیین نشده ولی عوامل احتمالی شامل دلایل ژنتیک و استعداد ذاتی افراد، سن بالا و سابقه زایمان تا کنون مطرح شده اند.

میوم های رحمی از انواع بیماری های رحم است که بیشتر در سنین باروری دیده می شوند. سوال بسیار مهم این است آیا با وجود میوم های رحمی می توان باردار شد؟برای پاسخ به این سوال باید بدانیم که دو مسئله در این مورد بسیار قابل تامل است. مورد اول محل قرارگیری فیبروم در رحم می باشد و مورد بعدی اندازه میوم است که عوارض احتمالی در بارداری را تحت تاثیر قرار می دهد.

ما در این مقاله مفصلا به این سوال پاسخ داده ایم و آیتم های مختلف را مورد بررسی قرار داده ایم.

 

بررسی میوم های رحمی در حین بارداری

بررسی میوم های رحمی در حین بارداری میوم های رحمی یا به اصطلاح همان فیبروم‌ها، در 3 تا 11 درصد زنان باردار دیده شده اند. به طور كلی در دوران بارداری سایز فیبروم‌ها بزرگ تر نشده و در بارداری باعث بروز مشکل نمی شوند. در صورت افزایش سایز میوم های رحمی در دوران بارداری باید گفت که علت این وضعیت اکثرا در سه ماهه اول بارداری رخ می دهد. گاهی اوقات میوم های رحمی در طول دوران بارداری كوچك می‌شوند.

فیبروم های رحمی یا به اصطلاح همان میوم ها،  در 3 تا 11 درصد زنان باردار دیده شده اند. به طور كلی در دوران بارداری سایز فیبروم‌ها بزرگ تر نشده و در بارداری باعث بروز مشکل نمی شوند. در صورت افزایش سایز میوم های رحمی در دوران بارداری باید گفت که علت این وضعیت اکثرا در سه ماهه اول بارداری رخ می دهد. گاهی اوقات میوم های رحمی در طول دوران بارداری كوچك می‌شوند.

فیبروم های رحمی در سه محل اناتومیک در داخل رحم قرار گرفته و رشد می کنند. برخی از میوم های رحمی در داخل حفره میانی رحم رشد می کنند، این نوع اغلب سبب بروز خونریزی های شدید می شود ومعمولا قبل از اقدام به بارداری توسط سونوگرافی واژینال تشخیص داده می شود. این فیبروم ها حتما باید توسط هیستروسکوپی و رزکتوسکوپی خارج شوند و بعد از ان اقدام به بارداری صورت گیرد. در صورتی که بدون انجام جراحی و خروج این نوع میوم های رحمی بارداری صورت گیرد، بیمار در معرض افزایش سقط و خونریزی های حین بارداری قرار خواهد گرفت.

 

حتما بخوانید:هیستروسکوپی رحم چیست؟

 

آيا با وجود میوم های رحمی امكان بارداري وجود دارد؟

در پاسخ این سوال باید بگوییم بله امکان بارداری وجود دارد. البته خانم‌‌هايي كه دارای فیبروم های رحمی هستند و میوم‌ها‌یشان نزدیک مخاط رحم است، هنگامی‌كه ازدواج مي‌كنند، صلاح نيست كه جلوگيري کنند. این کار آن ها منجر به بروز مشكلات متعددي مي‌شود. معمولا توصيه می شود که ظرف يك‌سال اقدام به بارداری‌كنند. ولی اگر زني با وجود فیبروم جلوگيري نماید و بارداري را به چند سال بعد موكول‌كند، بعد از دوران بارداری و در طول اين مدت میوم های رحمی با هربار ترشح استروژن بزرگ و بزرگ‌تر مي‌شوند. ناگفته نماند که این وضعیت باعث زايمان زودرس، جدا شدن جفت، پارگي كيسه آب و حتی سقط جنين مي‌شود.

اگر فيبروم باعث بسته شدن مجراي دهانه رحم يا لوله‌هاي رحمي شود امكان ناباروري وجود دارد.

نوع زایمان در زنان باردار دارای فیبروم های رحمی

 

زناني‌كه با وجود میوم های رحمی باردار مي‌شوند، در زايمان سزارين دچار مشكل می شوند و برايشان این نوع زایمان خطرناك است. اگر در زمان سزارين، فیبروم رحمی در محل برش زايمان باشد، سبب خونريزي مي‌گردد. گرچه گاهي اوقات خانم‌‌ها تمایل دارند در زمان سزارين فیبروم های رحمی نيز برداشته شود. ولی چون رحم در دوران حاملگی خونی می باشد، میوم هم پر از خون است، گاهي برداشتن میوم های رحمی موجب خونريزي شده و باعث تزريق مجدد خون مي‌گردد. گاهی اوقات زماني‌كه جراح مي‌بيند خونريزي بيش از حد معمول است، رحم را به‌طور كامل درمی‌آورند. به همين علت براي خانم‌هايي كه دوران بارداری‌‌شان با وجود فیبروم رحمی طي شده است، بهتر می‌باشد که به شكل طبيعي زايمان كنند.

بررسی عوارض انواع فیبروم های رحمی در بارداری

بیشتر میوم های رحمی در داخل عضله رحم قرار می گیرند. به اصطلاح میوم های اینترامورال نامیده می شوند. اگر این فیبروم ها در اندازه های کمتر از پنج سانتی متر باشند روی حفره داخلی رحم یا اندومتر فشار نیاورند، معمولا عوارض چندانی در حین بارداری اتفاق نمی افتد. اگر عارضه فیبروم های اینترامورال بزرگ شامل زایمان زودرس، جدا شدن زودرس جفت و خونریزی های پس از زایمان است.

 برخی از فیبروم های رحمی از قسمت بیرونی به رحم متصل می شوند و اصطلاحا ساب سروزال نامیده می شوند. این فیبروم ها معمولا بدون علامت هستند و در صورتی که سایز کوچک داشته باشند، اختلالی در بارداری ایجاد نمی کنند. فیبروم های ساب سروزال در صورتی که با پایه باریک به رحم متصل باشند ممکن است در حین بارداری دچار پیچ خوردگی شوند و سبب بروز مشکلاتی شوند.

 

آیا میوم های رحمی می‌تواند باعث نازایی گردد؟

 

 

 

 

در این خصوص چندین مساله را باید مطرح و تحت بررسی و تحلیل قرارداد که نشان دهنده ی این است که ممکن است در برخی از موارد میوم های رحمی منجر به نازایی گردد. این مسائل عبارت است از:

  • بسته شدن لوله‌‌های رحمی با فیبروم ها است كه در نزدیکی این لوله‌ها قرار گرفته اند. این شرایط باعث مانع رسیدن اسپرم به تخمك می شود. همچنین این مساله در حركت تخمک لقاح یافته به سمت حفره رحم خلل ایجاد می‌كند.
  • چنانچه میوم های رحمی در قسمت سرویكس قرار بگیرد می‌تواند باعث تغییر شكل یا وضعیت دهانه رحم گردد. در نتیجه مقدار كمی از اسپرم ها می‌توانند از سرویكس عبور کنند و به تخمك برسند.
  • تغییرات در شكل رحم و افزایش فضای حفره رحمی مانع حرکت كافی اسپرم‌ها شده است. در نتیجه در این شرایط منجر به کاهش میزان لقاح می شود.


با روش های جراحی میوم های رحمی آشنا شوید

برداشتن میوم های رحمی به وسیله ی تکنیک میومکتومی با لاپاروسکوپ یکی از بهترین روش‌ها است. در این روش به جای یک برش 14-13 سانتی‌متری با 2 تا 4 سوراخ کوچک روی جدار شکم با بزرگ‌‌نمایی بسیار خوب دوربین آندوسکوپ، این امکان را می دهد که جراح تمام عروق منتهی به فیبروم های رحمی را تک‌به تک قطع  و فیبروم ها را از رحم جدا نماید.

در نتیجه اگر اندازه فیبروم اینترامورال بزرگ باشد و یا اینکه محور اندومتر را منحرف کرده باشد، ممکن است پزشک تصمیم بگیرد قبل از اقدام به بارداری میومکتومی یا خروج فیبروم توسط جراحی را توصیه کند.

 روش های جراحی میوم های رحمی را بشناسید

 

حتما بخوانید:قبل از ازدواج از نازایی و ناباروری خود آگاه شوید

 

کلام پایانی

به طور کلی رفتار میوم ها در حین بارداری قابل پیش بینی نیست. فیبروم ها در طی سه ماهه بارداری ممکن است کوچک تر شوند. حتی ممکن است بدون تغییر بمانند و یا به شدت افزایش سایز پیدا کنند.

حتما باید افرادی که دارای فیبروم های رحمی هستند هر شش ماه یک بار سونوگرافی لازم را انجام دهند. باید فیبروم های رحمی آن ها مورد بررسی قرار گیرد. سعی اکثریت پزشکان بر این بوده، تا جایی که امکان دارد با انجام درمان های هورمونی و بسته به نوع و محل قرار گیری فیبروم های رحمی، درمان را آغاز نمایند. ولی برحسب نیاز و بر اساس نظریه پزشک امکان دارد که از روش جراحی فیبروم ها استفاده گردد.

 

شما می‌توانید برای مشاوره در خصوص عمل جراحی میوم های رحمی خود به دکتر فاطمه سروی، پزشک مجرب زنان و زایمان در غرب تهران ( دارنده فلوشیپ فوق تخصصی نازایی، لاپاروسکوپی و هیستروسکوپی، عضو انجمن نازایی اروپا و آمریکا، دانشیار دانشگاه تهران) مراجعه نمایید.

راه های ارتباطی با دکتر فاطمه سروی ( جراح و متخصص زنان و زایمان ) :

اینستاگرام دکتر فاطمه سروی

شماره های تماس جهت رزرو: 88087542-021 و 09195934458 و 09195600342

شاید این موارد نیز مورد علاقه شما باشد

دیدگاه‌ها و نظرات خود را بنویسید نشانی ایمیل و شماره موبایل شما منتشر نخواهد شد.

دیدگاهتان را بنویسید

By commenting you accept the Privacy Policy